Mchy (Bryophyta) – gromada roślin telomowych obejmująca małe, osiągające od 1 do 10 cm wysokości organizmy, przeważnie żyjące skupiskowo w ocienionych i wilgotnych miejscach. Nie wykształcają one prawdziwych liści, łodyg czy korzeni, zamiast nich posiadają listki (mikrofile), łodyżki oraz chwytniki, spełniające podobne funkcje, lecz mające odmienną budowę[2]. W rozwoju mchów wyróżnia się dwa następujące po sobie pokolenia: płciowe (gametofit) wytwarzające gametangia (plemnie i rodnie) oraz bezpłciowe (sporofit) wytwarzające zarodniki. W sumie opisanych zostało dotychczas około 13 tysięcy gatunków mchów występujących na świecie[3]. W Polsce, w 2004 roku znanych było 697 gatunków mchów
Krzew – niebędąca pnączem wieloletnia roślina drzewiasta o zdrewniałej łodydze, która od nasady rozgałęzia się na wiele zdrewniałych pędów równorzędnych. W przeciwieństwie do drzew, u krzewów brak osi głównej – pnia, a także korony[1][2]. W klasyfikacji Raunkiæra krzewy zaliczane są do fanerofitów, przy czym w zależności od osiąganej wysokości wyróżnia się duże krzewy o wysokości przekraczającej 2 m jako mezofanerofity i krzewy o wysokości poniżej 2 m określane jako mikrofanerofity[3]. Małe krzewy o wysokości poniżej 0,5 m to krzewinki[1], w klasyfikacji Raunkiæra – chamefity
Rośliny pokojowe, rośliny doniczkowe – rośliny ozdobne uprawiane w różnego rodzaju naczyniach w pomieszczeniach zamkniętych (np. w mieszkaniach, biurach, szklarniach). Służą do ozdoby sztucznych pomieszczeń i umożliwiają w nich kontakt z naturą. Zazwyczaj są to rośliny wieloletnie, często byliny i pnącza, nierzadko też gatunki, które w naturze są drzewami. Uprawa w doniczkach zminiaturyzowanych drzew zwana jest techniką bonsai. Przedmiotem upraw są rośliny wyróżniające się walorami estetycznymi – o oryginalnym pokroju, efektowne ulistnione lub kwitnące
Drzewo – wieloletnia roślina o zdrewniałym jednym pędzie głównym (pniu) albo zdrewniałych kilku pędach głównych i gałęziach tworzących koronę w jakimkolwiek okresie podczas rozwoju rośliny[1]. Do drzew zaliczają się największe rośliny lądowe. Grupa ta nie jest taksonem – grupuje tylko organizmy roślinne podobne morfologicznie i funkcjonalnie. Od innych roślin drzewiastych (krzewów i krzewinek) różnią się posiadaniem pnia lub pni rozgałęziających się dopiero od pewnej wysokości[2]. Do drzew zalicza się niekiedy rośliny posiadające kłodzinę zamiast pnia zakończoną pękiem liści tj. paprocie drzewiaste, sagowcowe, palmy, pandany, juki i draceny[3]. Oprócz drzew typowych i kłodziniastych wyróżnia się również sukulenty drzewiaste (np. niektóre kaktusy) czy drzewiaste trawy (bambusy)[4]. Dział botaniki zajmujący się drzewami to dendrologia (gr. δένδρον – drzewo). W Polsce kilkadziesiąt tysięcy najstarszych i najbardziej okazałych drzew podlega ochronie prawnej jako pomniki przyrody. W leksykonach lub spisach gatunków roślin drzewa bywają oznaczane symbolem przypominającym symbol Saturna lub alchemiczny symbol ołowiu, tj. podwójnie kreślone h. (Pojedynczo kreślone h, czyli ħ, oznacza krzew[5]). Na całym świecie rośnie obecnie około 3 bilionów 40 miliardów drzew